Wyjeżdżam do Hiszpanii pracować jako kelnerka w sezonie wakacyjnym już od dobrych pięciu lat. W Polsce studiuję dziennie, dlatego mam dużą motywację, by zaliczyć sesję w terminie, i dzięki temu już w maju móc urwać się do Hiszpanii, gdzie w tym okresie zaczyna się największy ruch turystów. Dla mnie to dobrze, ponieważ w barze koktajlowym, w którym tam pracuję, jest wtedy mnóstwo klientów, jest co robić, i można dzięki temu sporo zarobić. Wracam do Polski opalona, szczęśliwa i zrelaksowana, z jeszcze lepiej podszlifowanym językiem, pod koniec września, by od października znów pełną parą przestawić się z trybu kelnerki na tryb studentki. Początkowo praca w Hiszpanii miała być dla mnie tylko jednorazowym sposobem na szlifowanie języka oraz zarobienie większych pieniędzy. Jednak już kilka dni po przyjeździe do Polski zaczęłam tęsknić za Hiszpanią i zrozumiałam, że to właśnie tamtejszy tryb życia mi odpowiada, i to tam jest moje miejsce. Z racji rozpoczętych studiów nie mogłam sobie pozwolić na przeprowadzkę do Hiszpanii na stałe, ale postanowiłam, że gdy tylko skończę studia, to natychmiast pakuję walizki. Tak też zrobiłam – dziś mam tytuł magistra, i wcale nie przeszkadza mi to nosić klientom drinki na hiszpańskiej plaży. Dla mnie praca w Hiszpanii już dawno przestała być tylko środkiem do celu, czyli do zdobycia pieniędzy, a stała się po prostu sposobem na życie. Wielu moich znajomych wyjeżdża do pracy w Anglii, ale moim zdaniem Hiszpania jest o wiele ciekawsza i przyciąga bardziej, niż chłodne Wyspy Brytyjskie.