Emigracja rodzi szereg problemów natury psychologicznej. Nie rzadko jest powodem depresji, załamania. Nie wszyscy na emigracji świetnie się odnajdują i pragną tam pozostać na dłużej. Dla mnóstwa ludzi to konieczność i nie są tam z wyboru. Jest spora grupa osób, które usilnie myślą o powrocie nawet jeśli mieszkają w Hiszpanii już kilka lat, ściągnęli swoją rodzinę i wydawać by się mogło że wiedzie im się dobrze. Niestety wyjazd do pracy w Hiszpanii to dla większości osób rozłąka z rodziną. Jedno przeżywają to bardzo, inni mniej. Wiele zależy od więzi z rodziną w Polsce. W końcu jest internet i telefon i można być na bieżąco w kontakcie z żoną, matką, bratem. W najgorszej sytuacji są rodziny z dziećmi, kiedy zwykle to ojciec dzieci przez kilka miesięcy nie widzi. Zjazdy do Polski są rzadkie, najczęściej na święta, mimo komunikatorów jak skype to nie to samo co zagranie z synem w piłkę czy uśpienie malucha przez tatę. Cierpią na tym również związki, nie rzadko dochodzi do zdrady i rozpadu małżeństwa. Nie wszyscy są stworzeni do pracy zagranicą i życia na odległość. Oczywiście część osób odnajduje się w takim właśnie modelu rodziny kiedy ojciec dostarcza gotówki, zaś matka zajmuje się domem i dziećmi. Wyjazd do Hiszpanii może i jest atrakcyjny pod kątem oferowanych wynagrodzeń, jednak ma też swój koszt. A koszty bywają bardzo spore, mimo to wiele osób decyduje się na desperackie poświęcenie i harówkę nawet w najgorszych pracach byleby rodzinie nie brakło chleba i dachu nad głową. Tyczy się to zwłaszcza osób, którym w Polsce wiedzie się bardzo źle. Rzadziej wyjeżdżają ludzie z własnego kaprysu i potrzeby luksusu.